Stare sklepienie łukowe (kolebkowe) – przekrój

Pozostałość po starym sklepieniu kolebkowym. Wymurowano je w końcu 17 w. z dużej cegły gotyckiej. Jako spoiny użyto zaprawy wapiennej. Słabo wypalona – tzw. miękka – cegła gotycka, narażona na niszczące działanie wody i mrozu nie przetrwała próby czasu (chociaż, gdyby wziąć pod uwagę jej wysoką nasiąkliwość to i tak zdumiewa jej kondycja po tylu dziesięcioleciach od kiedy wystawiona została na dzianie mrozu). Sklepienia tego typu należą do najtrwalszych w historii budownictwa.