Zbudowany tuż po wojnie pomnik upamiętniający śmierć bohaterów – mieszkańców okolicy – w pierwszej wojnie światowej (1914-1918 r.). Tablice epitafijne z wygrawerowanymi nazwiskami niemalże w całości zniszczone. Zachowała się tylko jedna i to w stanie dostatecznym, grawerunki ledwo czytelne.
Wieś, w którym stoi ów pomnik przestała interesować się obeliskiem. Nie ma w sobie żadnych cennych materiałów, które można spieniężyć czy w inny sposób wykorzystać. I dopóki wsią nie będzie zarządzał włodarz kalibru otyńskiej wójtowej pomnik będzie bezpiecznie stał upamiętniając poległych synów, mężów i ojców, którzy z frontu nigdy nie powrócili do domu.
