Do renowacji wczesnośredniowiecznego zabytku z cegły wykorzystano repliki cegieł oraz kształtek gotyckich. Kształtki ceramiczne wyprodukowano na podstawie szkiców sporządzonych przez architekta specjalizującego się w dziedzinie renowacji zabytków architektury. Głównym założeniem było, ażeby dostarczony budulec posiadał możliwie zbliżoną kolorystykę oraz fakturę lica. Chodziło o to, by dostosować współczesne repliki do historycznej substancji. I z tego powodu wszystkie gotyckie kształtki i cegły, które były dostarczone do tego obiektu zostały wypalone węglem, w celu uzyskania naturalnego melanżu kolorystycznego typowego dla historycznych wyrobów ceramiki budowlanej.
