Fragment wieży kościelnej po renowacji. Zakres prac obejmował oczyszczenie ścian oraz wymianę spoin. Do ponownego fugowania użyto mieszanki własnej sporządzonej na miejscu na bazie wapna hydratyzowanego, wody i piasku. Fugi w kamieniu ze względu na ich nieregularny kształt wykonuj się z tzw. „ręki”. To znaczy – w lewej dłoni murarz trzyma zaprawę o konsystencji półsuchej a w prawej kielnię do fugowania, przy pomocy której zgarnia zaprawę z dłoni upychając ją w szczelinach między kamieniami (wersja dla osób praworęcznych). Zasada jest prosta: im mniejszy jest kamień, z którego zbudowany został mur, tym bardziej pracochłonne i czasochłonne będzie wykonanie nowego spoinowania.
