Zapomniana wieś na Ziemiach Odzyskanych. Po upadłym PGR pozostały ugory i ruina pałacu neoklasycznego, który na skutek nacjonalizacji przeszedł na własność skarbu państwa po 1945r. Wtedy był w doskonałym stanie – zadbany i pielęgnowany przez kolejne pokolenia szlachty niemieckiej. Położony nad malowniczym jeziorkiem otoczony parkiem świetnie nadawał się na siedzibę dyrekcji państwowego gospodarstwa rolnego. W latach dziewięćdziesiątych pałac opustoszał – z dnia na dzień. Pojawili się nowi mieszkańcy – potomkowie osadników, pionierów w mundurach. Nie było już pana dyrektora, ani pana kierownika. Nie było nawet pana zootechnika, który swoją kanciapę miał na parterze w dawnym pomieszczeniu dla służby. Nie było nikogo, kogo należałoby się bać, kogoś kto mógłby przeszkadzać mieszkać po swojemu. W chwili obecnej ruina jest niezamieszkana.
