Ruina stodoły lub innego budynku gospodarczego. Okres budowy; początek XIX w. Głównym elementem konstrukcyjnym jest łupany kamień polny jako uzupełnienia użyto cegieł ceramicznych przeważnie w formie połówek, ćwiartek i odłamków. Ceramika jako budulec była – w porównaniu z kamieniem narzutowym powszechnie dostępnym w tym rejonie – droga. W tym konkretnym przypadku cegły gatunkowe użyto tylko do wymurowania ościeży. Resztki pozagatunkowe użyto jako wypełnień w murze.
